இதயம் பேசும்போது
காதல் என் மனதை
தொட்டு பேசுகிறது

வாழ்க்கை ஒரு கடல்
நம்பிக்கையே உன் கப்பல்

நீ நடக்கும்போது
பூக்கள் மலர்கிறதே
அது என் இதயத்தின் உவமை

செயல்களில் இருக்கும்போது
வார்த்தைகளுக்கு இடமில்லை

காதல் திடீரென்று வரும்
ஆனால் இதயத்தில்
நிலைத்திருக்கும்

வாழ்க்கை ஒரு காற்றாடி போல
காற்றுக்கு இணங்க
நீ உன்னை
உயர்த்திக்கொள்ள வேண்டும்

உன் காற்றின் வாசமே
என் வாழ்வின் உணர்ச்சி
அதில் காதல் புன்னகை
கொண்டாடுகிறது

நேரம் மந்தமாக
செல்லும் போது தான்
உன் அமைதியை அது சோதிக்கும்

நேசிப்பது காற்று போன்றது
அதை தெளிவாக
காண முடியாது
ஆனால் உணர முடியும்

உன் உதடுகள்
என் உதடுகளை தொடும் பொழுது
எங்கு சொர்க்கம் என்பது புரிகிறது